padamànu , nm: paramanu Definitzione genia de fardassu mannu chi is mastos de muru poderant a manu manca cun d-unu pagu de impastu po si dhu pigare méngius comente dhis serbit, ischedrandho; in su bestimentu, genia de pinniga chi si faet in brúcios; genia de giogu: si faet ponendho sa manu in sa trempa, coment’e a cuare sa vista a una parte, e s'àtera aperta asuta de su subrecu cun sa pranta a s'ala de fora, chie ponet, mentres chi unu de is cumpàngios iscudet de apalas a sa manu aperta e totugantos faent coment'e unu zúmiu e abbarrant cun d-unu pódhighe puntau in artu: su chi ponet si girat e si intzertat chie dhi at iscutu su cropu s'iscabbullet e tocat a su chi at giau su cropu a pònnere Terminologia iscientìfica ans Ètimu itl. paraman.

«« Torra a chircare