prúbbicu , agt, nm: púbblicu,
púbbricu Definitzione
chi est de o pertocat a totus, o chi totus dhu podent impreare, si ndhe podent serbire; sa gente, pruschetotu cudha chi ascurtat o est castiandho un'ispetàculu
Sinònimos e contràrios
comunale,
frúbbicu
| ctr.
brivau 1,
padronatu
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
public
Ingresu
public,
audience
Ispagnolu
público
Italianu
pùbblico
Tedescu
öffentlich,
Publikum.
