pèndhere , vrb: pèndiri, pènnere Definitzione èssere o abbarrare apicau a caleuna cosa; èssere coment'e posidura prus bàsciu a una parte (nau de cosa chi iat a pòdere istare in paris) o coment'e incrubau a una parte (nau de cosa istrantagiada, prantada); andhare de pitzu a logu prus in bàsciu (e fintzes iscúdere, calare unu cropu)/ p. a oricras = pecare a origras, èssiri unu pagu surdu Sinònimos e contràrios pendhentinare, pendholiare / abasciai, achirrare, cabai, falare Frases tubbos grussos e fines penniant dae sa bòveta 3. sont pénnitos a giosso e fartziatos a supra ◊ at pénnitu un'istuturrata a su fitzu ◊ de Núoro semus péndhios a Ulíana ◊ sos cumpantzos fint pénnitos a domo sua ◊ semus ghiranne, pennenne a bidha Ètimu ltn. pendere Tradutziones Frantzesu pencher Ingresu to hang Ispagnolu pender, colgar Italianu pèndere Tedescu hängen, sich neigen, schräg hängen.

«« Torra a chircare