sabàda , nf: savada, seada, seata, sebada 1 Definitzione genia de papare e de druche fatu cun pasta istérria a pígiu fine (coment'e po fàere su pane carasau) sestada tundha (a duos pígios coment'e is culurgiones ma prus manna meda) e cun casu friscu in mesu: si friet in s'ógiu e si papat cun d-una ispergiada de tzúcuru o lunta cun mele caente Frases ant bogadu pabassinos, tiricas, casadinas, seadas ammeladas e binu ◊ a logos indurcant sas sabadas cun su túcaru Sambenados e Provèrbios smb: Seada, Sebada Terminologia iscientìfica drc, mng Ètimu srd.

«« Torra a chircare