urrúere , vrb: arrúere, irrúghere, orrue 1, rúchere* Definitzione calare o fintzes betare a terra a cropu; andhare bene de unu bestimentu a sa persona chi dhu bestit; tocare, apartènnere de una cosa a ccn., arresurtare / ger. urrudindhe Sinònimos e contràrios botare, cairi, iscaltinare, iscasidhare, isdobbiare | ctr. arritzare, pesai Frases si s'ànimu no bastat, deo urruo in caminu! ◊ est urrutu in sa genna de su cuile ◊ che seo urrutu de cadhu de molente ◊ bufa prus pagu, ca che urrues in totus sas brigunzas! Sambenados e Provèrbios prb: chie setzit a cadhu est suzetu a ndhe urrúere.

«« Torra a chircare