acabòre , avb, iscl: acapore, acobore, acopore, ocopore Definizione foedhu chi faet a cumprèndhere una possibbilidade, una cosa chi podet èssere, siat chi si bògiat, s'ibertet o si timat o àteru: si narat acobore chi…, acobore no… = de is bortas chi…, itl. se per caso… Sinonimi e contrari atamore, cincasu, intemore Frasi ant bogadu a santu Frantziscu, acobore chi pioat ◊ prega, prega acobore chi fatat bonu! ◊ pressàdelos vene acobore chi che lis istratzedas carchi francu pro sa festa! ◊ acabore no siat custu nàrrere che fiore nesigadu?! (G.Fiori) 2. so pensendhe acabore no ti seghent su pertusu! ◊ bae a domo de mamma, acobore no tenzat bisonzu de azudu! 3. domàndhalu a Zuanne, acobore chi l'iscat! ◊ si no ndhe batit, acobore, carchi marochinu, de custa cosa a bèndhere, inoghe no che ndhe at! ◊ bido lughe in domo: abbàida acobore no apa cambadu carchi lughe alluta! 4. s'irballabat pessandhe de àere connotu su mundhu zumpandhe su mare e colàndheche carchi annu in presone: acapore! (S.Spiggia) Etimo srd.

«« Cerca di nuovo