afavaméntu , nm Definizione
genia de neghe ereditària de un'organísimu, in su sàmbene mescamente de medas Sardos (dhi fartat in parte o deunudotu s'enzima nau G6PDH); su male de sa fae, disturbu de su àere papau fae chi podet bènnere a is chi tenent custa farta: si distruent is gróbbulos orrúbios de su sàmbene
Sinonimi e contrari
afavadura,
afavonzu
/
cdh. afaamentu
Terminologia scientifica
mld
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
favisme
Inglese
favism
Spagnolo
favismo
Italiano
favismo
Tedesco
Fabismus.