arrubiédhu , agt, nm Definizione chi est unu pagu orrúbiu; genia de cosa orrúbia chi si frigant in cara e mescamente in lavras is féminas po si pàrrere de prus, po fàere prus bella sa carrítzia, e fintzes tretu orrúbiu in s’ispuntone de is trempas / faisí is arrubiedhus = frigàresi tinta in càvanos Sinonimi e contrari arrubietu 2. po si fai is arrubiedhus si ponit ananti de s'isprigu.
