benígnu , agt: binignu,
bonignu Definizione
chi est bonu, chi faet o bolet bene, chi sentit làstima o piedade de s'àteru; nau de unu male, chi sanat, chi est bonu a curare, no est perigulosu
Frasi
l'at fatu cun coro bonignu ◊ issa est tantu bonigna e amorosa
2.
su tumore chi zughiat fit benignu
Etimo
itl.
Traduzioni
Francese
bienveillant
Inglese
benign
Spagnolo
benigno
Italiano
benigno
Tedesco
gütig,
gutartig.