benígnu , agt: binignu,
bonignu Definitzione
chi est bonu, chi faet o bolet bene, chi sentit làstima o piedade de s'àteru; nau de unu male, chi sanat, chi est bonu a curare, no est perigulosu
Frases
l'at fatu cun coro bonignu ◊ issa est tantu bonigna e amorosa
2.
su tumore chi zughiat fit benignu
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
bienveillant
Ingresu
benign
Ispagnolu
benigno
Italianu
benigno
Tedescu
gütig,
gutartig.