benígnu , agt: binignu, bonignu Definitzione chi est bonu, chi faet o bolet bene, chi sentit làstima o piedade de s'àteru; nau de unu male, chi sanat, chi est bonu a curare, no est perigulosu Frases l'at fatu cun coro bonignu ◊ issa est tantu bonigna e amorosa 2. su tumore chi zughiat fit benignu Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu bienveillant Ingresu benign Ispagnolu benigno Italianu benigno Tedescu gütig, gutartig.

«« Torra a chircare