bíca , nf Definizione
punta de orroca, mescamente in s'atza de unu monte, ma fintzes punta de una pedra pitica, de una pedra chi essit de su terrenu, ispuntone de unu monte, de una domo / pònneresi in b. (zoghendhe a ballinas)= pònniri sa biríglia apalas de una puntixedha de pedra a manera chi su cumpàngiu no dha potzat intinnai cun facilidadi
Sinonimi e contrari
bicu,
cantonada,
ispuntone 1,
punta,
trempera
Frasi
in custa bica, in altu, apoderadu, ozastru a mola fata betendhe pore, regnas sovranu mancari ancrugiadu (G.Monzitta)◊ dae cussa bica est bellu a prammizare, ca faghet a bídere logu tesu ◊ si aia tentu alas de astore fia boladu dae bica in bica!
2.
at postu sa ballina in bica e su cumpanzu no bi l'at morta
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
saillie
Inglese
protrusion
Spagnolo
saliente
Italiano
sporgènza,
chiappa
Tedesco
Vorsprung.
bíca 1 , nf Definizione genia de botu, de atza, de coràgiu in su fàere Sinonimi e contrari àcia, alidantza, atrevimentu, chighirra, discocu, pronti Modi di dire csn: addordigare sa b. a unu = fàghere abbassiare sa crista; pònneresi in b. carchi cosa = perricare pro carchi cosa, chèrrere carchi cosa a malaoza Frasi como si ant postu in bica de connòschere s'istória nostra, sos costúmenes, sas usàntzias e de faedhare sa limba sarda Cognomi e Proverbi smb: Bicca.