biàgiu , nm: biaxi 1, biaxu, biazu, iazu, viàgiu* Definizione su andhare de unu logu a s'àteru, un'andhada e una torrada carrandho o faendho cumandhu; su càrrigu chi si pigat, o su tanti de portare, de unu logu a s'àteru; biaxi si narat fintzes po meda, muntone, tantu mannu Sinonimi e contrari fiazu, giazu / biaxada, càrrigu, isàsinu, meda Frasi mi at acumpangiau totu su biaxi de sa torrada ◊ su mere dhis donat 25 francos a biàgiu 2. dónzia tantu andhat giutèndhesi unu biazu de fozas ◊ tzia Pepinedha si carriàt su biaxi in conca e caminendu caminendu filàt puru (G.Caredda) 3. a Bidhegrésia dh'ant tzerriada de aici po cussu biaxu mannu de bellas crésias chi dha cuncordant ◊ in giru nc'est unu biaxu de ignoràntzia.

«« Cerca di nuovo