brocàle, brocàli , nm: bucali Definizione
genia de istrégiu, de terra o de imbidru, a bentre larga, a pònnere abba o àteru in mesa
Sinonimi e contrari
brocalitu,
congiali,
cungiou,
piceri
Terminologia scientifica
stz
Etimo
ctl.
brocal
Traduzioni
Francese
broc,
cruche,
chope
Inglese
tankard
Spagnolo
jarro
Italiano
boccale
Tedesco
Krug,
Humpen.