canníciu , nm, nf: cannissu,
cannita,
cannitu 2,
cannitza,
cannitzu Definizione
paristàgiu de canna apicau, a unu pianu solu, ue si ponet su casu o àteru po dh'afumare, asciutare, sicare (a logos, crocadórgiu de pudhas); teulada de canna intéssia
Sinonimi e contrari
arreciau,
cadaletu 1,
casaletu,
casalire,
statzili
/
cannitzada,
incannitadu
Modi di dire
csn:
intzídiu pro pigare a cannitu = itl. afrodisìaco, cosa chi faghet arretare; pigare a cannitu = zúghere; giòmpere a cannitu = lòmpere a un'iscopu
Frasi
subra de su foghile in su cannitu si afumat su regotu e su casu ◊ sas pudhas si che sunt postas in sa cannita, timindhe s'uraganu ◊ su canníciu est carrigau a castagna
2.
su fumu essiat tra cannissu e teulada
Cognomi e Proverbi
prb:
aici balat Aritzu cantu balit cannitzu
Etimo
ltn.
canniciu(m)
Traduzioni
Francese
treillis,
claie
Inglese
hurdle
Spagnolo
cañizo
Italiano
gratìccio
Tedesco
Gitterwerk.