carròne , nm: carroni,
garrone Definizione
sa parte de asegus de su pei, de prus a mancu su chi si podet bíere de su cracàngiu abbaidandho de artu (ma fintzes totu sa camba de sa néschia a su cracàngiu)
Sinonimi e contrari
calcanzu,
carrugas
Modi di dire
csn:
abbaidare a carrones = istare in dainanti de unu cun sos ogros bassos, a cara a terra, comente faghent sos birgonzosos, o un'afartadu, su duritosu; carroni brutu, bruta = cadhotzu, chi no s'isciàcuat mancu is peis; su ballu ’e carroni = s'úrtimu ballu de una festa
Frasi
su nasu a carroni pòngiast! ◊ e dèu depu abarrai atravau cun custus botinus chi funt papanduminci is carronis?! ◊ za bos piaghent sos carrones de sas féminas bellas!…
2.
no po dha bantai dèu, a filla mia, ma is atras, chi ndi bogais sa filla de su rei, pigant carroni!
3.
no si l'at abbaidadu a carrones, mancu, no: li at faedhadu fintzas male e catzadu puru!
Cognomi e Proverbi
smb:
Carrone, Carroni
Terminologia scientifica
crn
Traduzioni
Francese
talon
Inglese
heel
Spagnolo
talón
Italiano
tallóne
Tedesco
Ferse.