conígiu, conígliu , nm: conílliu,
conillu,
crunillu,
cunígliu,
cunillu,
cunixu,
grunígliu Definizione
(f. conilla) genia de animale, areste o fintzes masedu e pesau po sa petza, chi assimbígiat a su lèpere, ma prus piticu e a origas prus curtzas: est animale chi si faet sa tana asuta de terra a tantas intradas e cun tantos aposentos e àngiat fintzes sete bortas in s'annu / portai coru de cunillu = èssere unu timegaga, tropu timerosu; erba de conillus = amingioni (Sonchus arvensis)
Sinonimi e contrari
cdh. cunidhu
Frasi
boghit a pillu su dinai chi mi depit, o dh'iscroxu a usu de conillu! ◊ apu cotu cunixu cun oxu e cun axu ◊ apu intzurfuau su sarmentu candu fut pitichedhedhu po no si dhu papai su cunillu
Cognomi e Proverbi
smb:
Conigiu
Terminologia scientifica
anar, anall, oryctolagus cuniculus huxleyi
Etimo
itl.
Traduzioni
Francese
lapin
Inglese
rabbit
Spagnolo
conejo
Italiano
conìglio
Tedesco
Wildkaninchen.