cóncula , nf, nm: cónculu,
cóncuru,
cúncula Definizione
genia de istrégiu, fintzes de ortigu, po pònnere àliga, o trastos de samunare o samunaos; conca de mortu / cóncula de s'oju = concale de s'ogru, sa calanca de s'ogru e sos ossos a inghíriu de s'ogru; (leare) a manos cónculas (agt.) = a zunta; cúncula de manu = zunta
Sinonimi e contrari
bótzicu 1,
cartina,
ischiu 2,
ischivedha,
tavania,
tina
/
cdh. cunculina,
ttrs. cuncurina
/
carròcia
Frasi
faghe falare su sàmbene a intro de unu cónculu! ◊ subra de sa mesa bi at unu cónculu prenu de oos ◊ si est presentadu cun su cónculu prenu de ciciones ◊ at fatu sa madrighe pro sa cota in su conculedhu
2.
ite mi cheres narrer, conca muda, dai subra su túmulu niedhu mirendhe cun sa cóncula funguda? (P.Casu)
Cognomi e Proverbi
smb:
Cunculeddu
Terminologia scientifica
stz
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
baquet
Inglese
basin
Spagnolo
palangana
Italiano
mastèllo,
catinèlla
Tedesco
Bottich,
Waschbecken.
