irrocàre , vrb: arrocare 1,
irrogare,
orrocare Definizione
betare o nàrrere irrocos, disigiare su male a ccn. o a calecuna cosa
Sinonimi e contrari
apeomai,
brastimare,
fraltimare,
frastinare,
istrosciare,
tassiai
Frasi
cussu irrocat che pidore! ◊ donna Eleonora nos aiat menetzau chi si unu irrogavat a Deus depiat pacare chimbanta liras o pèrdere sa limba
Etimo
ltn.
*exorcare
Traduzioni
Francese
maugréer
Inglese
to curse
Spagnolo
imprecar
Italiano
imprecare
Tedesco
fluchen.
irrocàre 1 , vrb Definizione orrúere, betare, ischerbigare in is orrocas; orruinare, andhare male Sinonimi e contrari atrabentare, incrastai, iscamedhare 1, ispantumare, isperrumai Frasi pro pagu no m'irrocaia currendhe pro brincare cussos muros ◊ a s'umbra tua t'irroches fatendhe deo s'abbaidada!…◊ mezus cadhu chi mi portet chi no cadhu chi m'irrochet! ◊ menzus m'irroche pro leare a tie!◊ tzedo a sos atrividos sàltios e brincos: s'irrochet chie si cheret irrocare! 2. sa pàtria umiliada est acurtzu a s’irrocare tota intrea Etimo srd.