isconcordàre , vrb: iscuncordai, iscuncordare, scuncodrai Definizione segare s'acórdiu, sa cuncórdia; nau de su tempus, isconciare, cambiare de pròere o àteru de bentu o fritu Sinonimi e contrari disconcordiare | ctr. cuncodrai Frasi cun totus ses nendi ca seu mandroni, in domu non mi lassas mancu riposai: ocannu però depeus iscuncordai! 2. oi parit una dí de beranu, ma su tempus nci ponit pagu a torrai a iscuncordai! Etimo srd.

«« Cerca di nuovo