isplígu , nm: isprecu,
ispregu,
ispricu,
isprígliu,
isprigu,
sprigu Definizione
imbidru (o fintzes àteru materiale lisu meda e lúghidu) ue faet a si abbaidare ca lampat issegus totu is ràgios de sa lughe ammostandho giustu giustu su chi giughet ananti; nau de gente o de animale, chi lughet, chi est bellu meda / min. isprichedhu, isprighitu
Sinonimi e contrari
ispíciu,
mirallu
Modi di dire
csn:
netu che isprigu = limpiu meda, che òru; isprigu de totu vista = mannu, de si bi poder bídere sa pessone intrea; èssere un'i. de totu vista (nau cun afuta o in cobertantza) = pessone metzana, pegus pagu de bonu; èssere isprigu de chentu caras (nadu de ccn.)= fartzu, chi no bi at de si fidare
Frasi
in s'isprecu dontzunu si apómpiat e bidet comente est ◊ de s'ànima sos ojos sunt s'ispregu ◊ mi so abbaidada in s'ispregu
2.
sos bitelledhos pariant isprigos, suendhe sa mamidha
Etimo
ltn.
spec(u)lum, *spic(u)lum
Traduzioni
Francese
glace,
miroir
Inglese
mirror
Spagnolo
espejo
Italiano
spècchio
Tedesco
Spiegel.