istufài, istufàre , vrb: istuvare 1 Definizione pònnere a còere in s'istufa; nau in cobertantza, orròschere / frégula istuvada = zenia de mànigu: sucu cotu a budhidu, piscadu e cundhidu che a sos macarrones, cun d-una paspiada de casu a pizu de subra, una paspiada de ozu budhidu, e postu in lama in su furru fintzas a li fàghere sa crosta Etimo itl. stufare.

«« Cerca di nuovo