nomíngiu , nm: annomíngiu*,
nominzu,
numíngiu Definizione
àteru númene chi si ponet a ccn. prus che àteru po dhu pigare a befa, ingiúliu, po calecuna cosa (su naturale, unu difetu, sa genia de sa carena o àteru); si narat fintzes cun su significau de provérbiu, díciu
Sinonimi e contrari
allomíngiu,
aproégliu,
impróveru,
istevíngiu,
paranòmini
/
díciu
Frasi
a nomíngiu dhu nant "Peracuirde"◊ dèu no timemu stróciu ma cumentzànt a mi tzerriai su nomíngiu ◊ de sangunau teniat "Sarritzu" ma is avedalis suus dh'iant picigau su nomíngiu de "Famigosu" ◊ su tali de nomíngiu fait "Cagatzirríchius", poita ca timit s'umbra sua etotu
2.
comente narat su nominzu, chie no podet messare ispigat ◊ su nominzu narat: Chie no at menzus chin sa muzere si corcat!
Traduzioni
Francese
surnom,
sobriquet
Inglese
nickname
Spagnolo
apodo
Italiano
soprannóme
Tedesco
Spitzname.
