obbréri , nm: obréidi, obreri, orberi Definizione (f. -a) chie atendhet a aprontare e fàere una festa púbblica, po santos o àteru, ma fintzes solu persona o maistu chi trebballat in calecuna arte Sinonimi e contrari oberàgiu, paraju Modi di dire csn: obreri subistante = priore, su chi ordiminzat totu, su capu de sos obreris; o. mascu = cussu chi at giai fatu sa festa e fait parte de diritu de s'obbreria; obreris balentes in arte e in fadiga = mastros de muru, de linna, de pannu Frasi is duas sorris s'arretori dhas at postas a fai is obréidis po sa festa Etimo ctl. obrer.

«« Cerca di nuovo