scoinài, scoinàri , vrb: iscoinare* Definizione istacare su granu de sa tega, de s'ispiga de su moriscu, de s'arenada o àteru; prnl. abbarrare prus agoa / èssi scoinau = cambadu, no a punt'e nanti ma asegus de àterus Sinonimi e contrari irgranare, irranare, stegae Frasi s'atra dí, scoinandu sa fà, nci betàt su papu a s'àliga e su pigiolu a su palini! 2. su pastori si fut iscoinau e sa robba fut lómpia in cussa terra.

«« Cerca di nuovo