secidórgiu , nm, nf: sedidórgiu,
sedidorzu,
seitógliu,
seitorju,
setidógliu,
setidolza,
setidorju,
setidorzu,
setzidolzu,
setzidórgiu,
setzidorzu,
setzidroxu,
tzetzidorzu Definizione
logu o cosa, pedra chi faet a cicire, o de ue si podet cicire a cuadhu (istrada de sètzere); fundhu de cadira fata po crésia, de pòdere artzare po si imbenugare in àteru fundhu prus bàsciu; fintzes sa parte de asegus de sa carena, sa chi si ponet cicindho
Sinonimi e contrari
cicidórgiu,
pedríscia,
scannu
Frasi
aprontade oros oros setzidorzos ue pasent sos betzos! ◊ in s'oru de sa zanna bi sunt sos setidorzos ◊ s'insurpu no si est móviu de su secidórgiu ◊ in su giardinu bi at seitòglios de linna ◊ si setzeint in d-unu setzidolzu de granitu, aisetendhe
2.
sas crateas fint líticas, chin sos seitòglios galu ritzos
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
siège,
banc
Inglese
seat
Spagnolo
asiento
Italiano
sedile
Tedesco
Sitz.
