sèga , nf Definizione aina segante a dentes a bisura de serracu, ma cun sa lama larga totu cantepare e poderada istirada in d-unu bastimentu a ue si pigat sa ferramenta a una manu po segare linna; prus che àteru si narat in cobertantza po pugneta / manigare a segas = in famíglia, papare unu como unu posca, a pasias e no totus impare Sinonimi e contrari serra 1 / púlica 1.
