sortíre , vrb: assortí* Definizione fàere un'assorte, pònnere impare; nau de gente, aunire, atobiare, bènnere o fàere atobiare a su matessi logu Sinonimi e contrari assortai, assortillai / cogiare / abbogiare, acodie, addopare, aproghilare, bènnere, ghirare Frasi sa campana za l'ant acontzada, ma su parile no sortit a cuile, tirat a coa! 2. deo meda zéniu ndhe avia a nos sortire apare ◊ cussa est gente sortida dae aterue ◊ Andrí, si che cheres sortire, zai dh'ischis inue seus!◊ inue che aiat istàntzias mannas sortiaus a fàede sos ballos 3. candho sunt sortias chistionandhe contant sas istórias issoro.

«« Cerca di nuovo