supríre , vrb: assuprire, surpire Definizione lòmpere a unu logu, a unu tempus, bènnere; betare manu a fàere calecuna cosa, fintzes a iscúdere o a fàere male a ccn.; batire cosa; contivigiare, fàere calecuna cosa, faina Sinonimi e contrari acodie, arrivire, ciòmpere, cròmpere, lòmpere, trubare / agiudai, batire, donai / atèndhere | ctr. andai, tocai 1 Frasi duos zòvanos fint pro si zocare a istocadas: che suprit isse e los picat a iscavanadas ◊ no at agguantau su dolore mannu chi li est supriu ◊ sunt fachendhe sas pitzinnarjas e gai a issas puru carchi sodhu lis suprit ◊ su malu devet galu surpire ◊ e surpida sa die de s'isposu! 2. lestros e prestos li suprint e li crompent a corfos de ramu ◊ si ti supro che leas banzu che àinu in domadura 3. sos puzones no acudint a suprire muschinedhos a su nidu ca bi at tantas bucas isetandhe 4. si che est ghirada a domo sua pro suprire sas fainas Etimo spn. suplir.

«« Cerca di nuovo