trebiàli , nm, agt: trepejale,
tribbiali,
trobeale,
trobiabi,
tropeale,
tropearzu,
tropejale,
trubiali Definizione
ufradura a cambúcios a fortza de portare trobeas; maladia a peis chi faet andhare is animales a tzopu e pèrdere is unghedhas; gente de trobeas o chi ponet trobeas, de trassas malas, dannàrgiu, malu, falsu, de no si ndhe pòdere fidare ca istat cuncordandho calecuna cosa a dannu de s'àteru
Sinonimi e contrari
catanzu,
farabbutu,
lacasinarju,
sacajale,
tascaresu,
traitore,
trobearzu,
truntzedheri
2.
sos porcos moriant de tropeale, de nodisu, de pigota, de bucamala, de fogale
3.
issu est unu trebiali malu ◊ cussu tropejale de Musolinu nos at cambiatu sos lúmenes ◊ fit unu trepejale e imbolicosu ◊ trepejales, si no fint donatos de oro e de prata nche bortaiant sa cara ◊ su marissallu e su brigadieri aiant istigadu e porrogadu, ma onzi cosa andheit a favore de sos trobeales e los lasseint andhare ◊ su papàile dat s'imméntrigu, nostru trobeale
Terminologia scientifica
mld, ntl
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
celui qui porte atteinte (à)
Inglese
snarer,
tempting
Spagnolo
maquinador
Italiano
insidiatóre
Tedesco
Nachsteller.