virtúde, virtúdi , nf: bertude Definizione
capacidade manna e abbitúdine de fàere is cosas a dovere, bene, de lassare su male, su vítziu, e de fàere sèmpere su bene, su giustu, fintzes candho no est fàcile; capacidade de fàere bene, fintzes de curare (nau de cosa)
Sinonimi e contrari
| ctr.
vísciu
Modi di dire
csn:
donai v. a unu = abbituàrelu a carchi cosa de bonu, a carchi capatzidade; pèrdiri sa v. = pèrdere sa capatzidade, sa fortza
Frasi
sa virtudi istait totu in su difícili e no sunt is annus chi faint s'ómini (Moi)◊ cadauna tenet sinnos suos in virtudes e pecos ◊ mai s'istudet sa sacra fiama de cudhas bellas e caras virtudes ch'in sinu ti ant atzesu babbu e mama (P.Casu)◊ funt pòberus, ma sa virtudi non càstiat in busciaca!
2.
connoschet donni zenia de erbas e sas virtudes de cussas meighinosas
Cognomi e Proverbi
prb:
cun sa virtude si campat in donzi tempus e logu
Traduzioni
Francese
vertu,
qualité
Inglese
virtue
Spagnolo
virtud
Italiano
virtù
Tedesco
Tugend.