cundennàu , pps, agt, nm Definizione
de cundennare; chi o chie dhi ant betau una cundenna, fintzes su èssere impreau in calecuna cosa contragéniu, o de no si pòdere impreare
Sinonimi e contrari
sententziadu
2.
cuss'aposentu dhu tengu cundennau cun custa cosa, ma no tengu àteru logu po dh'allogai ◊ in domu teneus sa gisterra ma est cundennara: nc'est su sportillitu chi serrat su níciu chi format un'armariedhu e mammai dhoi istúgiat butíglias e tassas
3.
sa zente pranghiat a tremutu intendhendhe cudhu cundennau a s'impicu ca fachiat dolu a sas predas
Traduzioni
Francese
condamné
Inglese
sentenced
Spagnolo
condenado
Italiano
condannato
Tedesco
verurteilt,
Verurteilt.