bonómine , nm Definizione
ómine giustu, àbbile, sàbiu, postu a peritziare dannos, addesumare o ispartzire interessos, pònnere paghes: po sa matessi cosa si narat fintzes solu ómine; si narat fintzes a unu calesiògiat ómine po dhu tzerriare, candho no s'ischit ite dhu narant
2.
bonómine, e de ue sezis?
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
médiateur,
homme de confiance
Inglese
peacemaker
Spagnolo
conciliador
Italiano
pacière,
uòmo di fidùcia
Tedesco
Versöhner,
Vertrauensmann.
tratadòre , agt, nm Definizione
chi o chie si ponet in mesu de duos po dhos pònnere de acórdiu, pruschetotu chie andhat a foedhare fémina a cojuare po un'àteru
Sinonimi e contrari
apagiadori,
comisionàrgiu,
mandhadàgliu,
paraímpiu
2.
Angheledha li at torradu medas bortas curcuricra e su tratadore a sa fine li at nadu de si ndhe chircare un'àtera
Etimo
spn.
tratador
Traduzioni
Francese
médiateur
Inglese
mariator
Spagnolo
mediador
Italiano
mediatóre
Tedesco
Vermittler.