bonómine , nm Definizione ómine giustu, àbbile, sàbiu, postu a peritziare dannos, addesumare o ispartzire interessos, pònnere paghes: po sa matessi cosa si narat fintzes solu ómine; si narat fintzes a unu calesiògiat ómine po dhu tzerriare, candho no s'ischit ite dhu narant 2. bonómine, e de ue sezis? Etimo srd. Traduzioni Francese médiateur, homme de confiance Inglese peacemaker Spagnolo conciliador Italiano pacière, uòmo di fidùcia Tedesco Versöhner, Vertrauensmann.

tratadòre , agt, nm Definizione chi o chie si ponet in mesu de duos po dhos pònnere de acórdiu, pruschetotu chie andhat a foedhare fémina a cojuare po un'àteru Sinonimi e contrari apagiadori, comisionàrgiu, mandhadàgliu, paraímpiu 2. Angheledha li at torradu medas bortas curcuricra e su tratadore a sa fine li at nadu de si ndhe chircare un'àtera Etimo spn. tratador Traduzioni Francese médiateur Inglese mariator Spagnolo mediador Italiano mediatóre Tedesco Vermittler.

«« Cerca di nuovo