iscaminàdu , pps, agt, nm: iscaminau Definizione
de iscaminare; chi o chie est giau a su malu fàere, chi no andhat in su camminu de s'onestade; chi istat sèmpere in giru
Sinonimi e contrari
discaminadu,
sfrenau,
valagheri
2.
cue at ghia dogni cuscéscia iscaminada ◊ a sa zente iscaminada no l'ascurtes, mancu! ◊ cussa fut una maca iscaminada e no dhi apu giau peràula de pobidha ◊ ti pregunto novas de cudha sementusa iscaminada
3.
fachie crèschere a fizos brostos allargu dae sos iscaminaos! ◊ míradi s'onestade, no bi andhes cun cuss'iscaminadu! ◊ pòcio pèrdere sa prus istimada po curpa de una iscaminada ◊ s'iscaminadu torret a caminu pro benefíciu de s'umanidade! (Tucone)◊ sa pudha iscaminada giràt in totu sa domo e a bortas dh'aus aciapada criandho in pitzu de su letu
Traduzioni
Francese
perverti,
dévoyé
Inglese
perverted,
drifter,
misled
Spagnolo
pervertido,
descarriado
Italiano
pervertito,
sbandato,
traviato
Tedesco
pervers,
entgleist,
verderbt.