bàbbu , nm: ibbabbu, ubbabbu Definizione ómine chi at fatu o tenet fígios: foedhandho in 1ˆ p., fintzes chentza art. e ne agt. possessivu, babbu est sèmpere su meu, su nostru; in cobertantza, ccn. o ccn. cosa de inue ndhe dipendhet o ndhe at dipéndhiu àteras / Babbu Mannu = Deus, su Babbu, sa prima Pessone de sa Divinidade segundhu sa dotrina cristiana; vocativu, sa peràula si truncat: O bà, benide!; andhare, bènnere a babbu = itl. da/dal babbo Sinonimi e contrari babbai Modi di dire csn: cicai babbu a Deus = chircare una parentella chi no si connoschet; no si cumprèndhere su b. cun su fizu = èssere totu betadu apare, cufusione manna Frasi maridu meu est su babbu de fizos mios ◊ Bà, perdònalos ca no ischint su chi sunt faghindhe! ◊ a su chi mi donat pani nau babbu ◊ dèu meinnoxi mi parit ca in dógnia logu biu a babbu o a mamma ◊ no apo tzessadu mai de istimare a babbu tou ◊ bae a babbu ca ti cheret! 2. non si cumprendit su babbu cun su fillu Cognomi e Proverbi prb: su pecau de babbu dhu prangit fillu Etimo ltn. *babbus Traduzioni Francese père, papa Inglese father, dad Spagnolo padre, papá Italiano padre, babbo Tedesco Vater, Papa.

«« Cerca di nuovo