abbúcu , nm Definizione
atóbiu po si chistionare; cosa chi si narat, su nàrrere cosa coment'e po fàere callare, brigare a ccn.; foedhandho de papare, su dhu pònnere in buca a ccn. chi no si abbalet a papare a solu / èssere a s'a. = nadu de criadura de mama chi no zughet late, èssere addescadu
Sinonimi e contrari
abbojada,
abbojamentu,
abboju,
addopu,
azóviu
/
abbúchiu,
abbruncu,
ispórchidu
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
entretien
Inglese
interview
Spagnolo
entrevista
Italiano
abboccaménto
Tedesco
Unterredung.