arrutài , vrb: orrutai,
rutai Definizione
torrare o fàere orrutos o arrútidus; nau de un’erriu, su si arretirare de s’abba de s’undha
Sinonimi e contrari
ogredhae
Frasi
chi sigheus de aici ndi arrutaus sa satzada! ◊ nd'eis a tenni tempus de arrutai cun s'iscraxu prenu!…◊ sa cibudha fait arrutai
2.
bah, s'arriu est arrutendi, mancu mali!
Etimo
ltn.
ructare
Traduzioni
Francese
roter
Inglese
to belch
Spagnolo
eructar
Italiano
ruttare
Tedesco
rülpsen.