càbi , nm, nf: cai,
càliu,
càlui,
càrui,
càui,
càula,
càule,
càuli,
càulu Definizione
genia de ebrúgiu prantau meda chi faet a conca, tundhu unu pagu a bòcia, de is calidades prus connotas, una est totu fògia a fògias mannas largas e istrintas, is de mesu, un'àtera faet coment'e una conca de frore cracu cun pagas fògias lascas / calidades de càule: acupau o de botza, arrufau, birdi, a conca, c. a frori, c. a truncu, líscia
Sinonimi e contrari
/
cdh. fodha
Frasi
su cradhaxu est cungimminau cun cai, allu, píbiri e sai ◊ dh'at lassada che fundu de cai iscarésciu in s'ortu ◊ at comporau unu fundu de càliu de flori ◊ sa càula a fiore est incurtida in cagarantu ◊ in sas ortalíscias si piantat sa latuca, sa càule, sas pumatas
Cognomi e Proverbi
smb:
Càoli, Caula, Cauli
Terminologia scientifica
rbzc, Brassica oleracea
Etimo
ltn.
caule(m)
Traduzioni
Francese
chou
Inglese
cabbage
Spagnolo
col
Italiano
càvolo
Tedesco
Kohl.