aconnórtu , nm: aconnostu,
acunnoltu,
acunnortu,
acunortu,
aggunortu,
agunnortu Definizione
genia de illébiu de unu dispraxere; su papare chi is bighinos faent po sa domo chi dhue at unu mortu
Sinonimi e contrari
acunnortadura,
cufortu
/
imbórbida
| ctr.
agghégiu,
isconnortu
Modi di dire
csn:
tènnere aconnortu de una cosa = acunnortàresi, resèssere a irmentigare, a baliare su dispiaghere; fai vida de acunnortu = acuntentàresi de comente est fintzas istendhe male; fai is acunortus = dare sas passéntzias; ponnirisí de acunnortu = pigai coràgiu, pònnere de bona volontade
Frasi
bae e chilca: sa zente, invece de acunoltu, chi addiritura so moltu betat cudhae sa boghe! ◊ andho a dare agunnortu a tzia Pasca
2.
no ndi tengu aconnortu de èssiri aturada sentza de madiru miu!
3.
scerada, cussa picioca est fendi vida de acunnortu cun cussus duus bècius in domu! ◊ at a èssi trabballosu a fai custu, ma mi pongu de acunnortu e provu
Terminologia scientifica
sntz
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
réconfort,
consolation
Inglese
comfort,
consolation
Spagnolo
consuelo,
consolación
Italiano
confòrto,
consolazióne
Tedesco
Trost,
Tröstung.