caràca , nf: carraca Definizione
ispétzia de bastimentu, màchina po bogare ludu de su fundhu in logos chi dhue at abba grussa; nau a disprétziu, ómine malandhau / giú de carracas = zú mannu, de boes mannos meda
Cognomi e Proverbi
smb:
Carraca
Etimo
itl.
caracca
Traduzioni
Francese
drague aspiratrice
Inglese
dredge
Spagnolo
draga
Italiano
draga
Tedesco
Naßbagger.