abbítu , nm Definizione su istare a s'andhetorra a unu logu o fatuvatu cun ccn.; su abbitare a unu logu, su dhue istare / pònnere a. in unu logu = andhare a istare Sinonimi e contrari abbitàntzia, abbitatzioni / abbitóriu Frasi narat sa paristória ch'in sas lontanas èpocas passadas fis abbitu de fadas ◊ cheres puru cudhos emigrados chi torrent prestu a s'abbitu insoro pro mezorare in sa terra nadia ◊ custos montes sunt abbitu de puzones e feras ◊ in una domo bàscia e mesu ruta faghet sempre s'abbitu e s'iscola custa mastra che santa in una gruta ◊ inie at postu su sacu ca bi faghet abbitu Etimo srd. Traduzioni Francese domicile, demeure Inglese domicile, residence Spagnolo frecuentación, morada Italiano frequentazióne, dimòra Tedesco Verkehren, Aufenthalt.

«« Cerca di nuovo