brúgu , nm: burgu 1 Definizione
in is citades, is domos de unos cantu bighinaos acanta de pare / in su Gocèanu, Su Burgu est sa bidha chi at fundhau Marianu IV de Arborea su 1347 acanta a su castedhu chi dhue fut
Sinonimi e contrari
apendítziu,
arruga 1,
bichinau,
carreba
Cognomi e Proverbi
smb:
Brugu
Etimo
itl.
borgo
Traduzioni
Francese
faubourg
Inglese
outskirt
Spagnolo
arrabal,
suburbio
Italiano
sobbórgo
Tedesco
Vorstadt.