cannòne , nm: cannoni Definizione
canale, tubbu chi dhu'essit o passat abba (ma fintzes de sa geminera po nche bogare su fumu); orrugu de linna tundhu e lisu po tèndhere pasta; genia de arma manna
Sinonimi e contrari
càntaru,
grifone 1
/
cannedhu
Modi di dire
csn:
c. de astrau = candhelatzu; cannones de neuledha = zenia de durches; c. de òrganu = canna de òrganu; linna a c. (cussiderada menzus)= linna de sas naes, a segadura de rugadis tundha, diferente de s'ascra; c. de iscupeta o de fusile = sa canna
Frasi
est andhadu a chircare abba e agatat in sicu dogni cannone ◊ totus prenint is màrigas asuta de su cannoni ◊ custas sunt abbas chi ndhe istupant a cannone ◊ is cannonis nostus serbint po ndi pinnigai s'abba de crobeta
2.
su cumassu cariadu cheret incannonadu cun su cannone ◊ pigat unu cannone de linna e lu tirat felosu a unu ◊ pisedhos, deo ischio sos macarrones: bois los abberides e los cumponides chi no essat s'unu dae s'àteru, sinono assazades su cannone!
3.
si bidet lampendhe, s'intendhet tronendhe cale tiros potentes de cannones (B.Piga)◊ su cannoni fait unu zúmmiu ◊ sos cannones, o de goi o de gai, su prus dannu l’ant fatu sèmpere a sos pòberos
Cognomi e Proverbi
smb:
Cannone
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
canon
Inglese
cannon
Spagnolo
cañón
Italiano
cannóne
Tedesco
Kanone.