cóinu , nm: cóniu,
conu Definizione
est sa fortza chi faet s'istògomo po caciare: si narat agiummai solu su pl.
Sinonimi e contrari
bómbitos,
irbútida,
prémidas,
préntios
Modi di dire
csn:
èssere a conos = a prentos de bómbitu; conos bagantes = irfortzu de bombitare ma chentza catzare nudha
Frasi
custa cosa pigat a cóinus fintzas a is prus sanus de istògomu! ◊ e búmbitus e agrónius e iscràmmius e isciarrocus e currúghinus e cónius ◊ peri a cónios, totus fachiant nessi finta de l'assazare ◊ sos ingurdones mànigant torra, si passant sos conos ◊ sa còglia frisca de nuche li at postu sos conos ◊ sorri tua est a cóinus e a dolori de conca ◊ dogna tanti mi benit cóinus!
2.
fit una perca ue essiat unu conu de abba frisca e bundhante
Etimo
ltn.
conare
Traduzioni
Francese
haut-le cœur,
sursaut
Inglese
regurgitation
Spagnolo
arcada,
basca
Italiano
conato di vòmito,
rigùrgito
Tedesco
Brechreiz.