brúnzu , nm Definizione
genia de metallu, arràmene e istàngiu ammesturaos apare in proportzione istabbilia: in sa civiltade de is Sardos (e de àtere) in s'antigóriu at tentu un'importu mannu e at distintu a tempus meda sa civiltade sarda; est metallu chi ponent mescamente a fàere campanas, sonàgias, isculturas
Modi di dire
csn:
brúnzinu = de brunzu; pingiada de b. = pajolu; forte che b. = forte meda
Frasi
mancari siant sas giannas de brunzu ti ndhe ruent in pes a un'ispinta ◊ sas campanas las faghent de brunzu ◊ sos Sardos de s'antigóriu faghiant istatuedhas e ainas de brunzu
Cognomi e Proverbi
smb:
Brunzu
Terminologia scientifica
mtl
Etimo
itl.
Traduzioni
Francese
bronze
Inglese
bronze
Spagnolo
bronce
Italiano
brónzo
Tedesco
Bronze.