nàcara , nf Definizione genia de animale de mare, fatu a duas perras mannas e ladas de corra (matzigonis), largas a una parte e a punta a s'àtera, chi si aperint (a bisura de cotza ma lada meda): si narat nàcara a su papu e a sa corra; genia de pèrela, birilledha tundha de matipèrela ch'impreant a fàere cannacas (nau fintzes in cobertantza in su sensu de pagu cosa, unu foedhu solu)/ pilu de nàcara = genia de pilu, filu, o seda de sa nàcara, sera de mari, bonu po tessíngiu, itl. bisso Sinonimi e contrari matzigoni / nàcula 2. no nche li colabat nàcara de sa missa chi fit nandhe su pride ◊ balentia chi geo isto die die giocànnemi a nàcaras!… Terminologia scientifica crx, Pinna nobilis Etimo itl. Traduzioni Francese nacre, pinne marine Inglese nacre Spagnolo nacra Italiano nàcchera, pinna marina Tedesco Perlmuschel, Perlmutter, Perlmutt.

«« Cerca di nuovo