isciàu , agt, nm: isclavu,
iscrau,
iscravu,
sclau Definizione
chi o chie, persona, est propriedade de un'àtera coment'e un'animale, leada e agguantada chentza diritos, ne cunsideru e ne dignidade, chentza sa libbertade de su cristianu; persona isfrutada a meda, tropu sacrificada, o fintzes chi istat a tropu a su chi bolet s'àteru; cosa metzana meda
Sinonimi e contrari
cautivu,
islavu
/
cdh. sciau,
ttrs. isciabu
Frasi
cherjo ischire si soe líbbera de la pessare comente cherjo, o si soe iscrava! ◊ sos zòvanos dhos faiant iscraos e dhos bendhiat
2.
babbai teniat is fígios richiamados e dónnia die tzucaiat a monte gherrandho a solu che un’iscrau ◊ sos fizos che sunt semper in su sartu die bona o mala, che iscravos de galera ◊ in fràbbica o in fundhu de miniera sunt che iscraos
3.
bell'iscrau de fizu ndhe as bogadu, a no esser bonu a fàghere nudha! ◊ andhe iscrau de linna, custa: petzi faghet fumu! ◊ ite iscrau de logu: no faghet mancu a che colare!
Etimo
ctl.
esclau
Traduzioni
Francese
esclave
Inglese
slave
Spagnolo
esclavo
Italiano
schiavo
Tedesco
Sklave.