impudàre , vrb: imputare 1 Definizione
vrb. chi rechedit su pron. de sa persona sugetu coment'e chi siat cumplementu ma chentza funtzione: sentire dispraxere po calecuna cosa fata (de malu siat o de bonu)
Sinonimi e contrari
abentire,
arrepentire,
penètere,
penentire,
pilicare
Frasi
si penseri no mudas, de custa passione ti ndhe impudas (P.Mereu)◊ no ndhe fetas de aconcadas macas, ca ti ndhe as a impudare! ◊ ti amo e no m'impudo! ◊ si no pensades a mente sussega no istentades a bos ndhe impudare (D.Mele)◊ como pagu mi balet su penetu chi m'impudo de cantu ti apo fatu ◊ no bos impudedas mai de fàghere bene ◊ morte, tropu crudele ses istada cun s'Elicona sardu: daghi l'as mortu, pustis de pag'ora penso chi ti ndhe sias impudada! (Mura)
Etimo
ltn.
imputare
Traduzioni
Francese
se repentir
Inglese
to repent
Spagnolo
arrepentirse
Italiano
pentirsi
Tedesco
bereuen.
penentíre , vrb rfl: penetire,
pentire,
pentiri Definizione
abbarrare dispràxios po àere fatu ccn. cosa chi si connoschet po mala o no bona, no giusta, pruschetotu po àere fatu male, dannu, ofesa
Sinonimi e contrari
abentire,
arrepentire,
ibentie,
impudare,
penètere
| ctr.
allegraresindhe
Frasi
chi de mala manera l'at tratadu sa die infatu si ndh'est penetidu ◊ si fit mesu penetidu de sas peràulas malas chi li fint fuidas ◊ mira chi calchi die ti penetis! ◊ si su cumbidu l'aia atzetadu forsis no mi ndhe fia penetidu
Etimo
itl.
Traduzioni
Francese
se repentir
Inglese
to repent
Spagnolo
arrepentirse
Italiano
pentirsi
Tedesco
reuen,
bereuen.