giudicài, giudicàre , vrb: giuricai, giudigare, zudicare Definizione averguare, mescamente in is dibbatimentos, is acusas e is curpas, su trotu e s’arrexone cunforma a is leis e betare sa pena istabbilia, o fintzes cunsiderare ite est méngius e ite est peus; foedhare de chistiones angenas, no sèmpere ca pertocat a chie tenet ite de nàrrere, e prus che àteru po ndhe nàrrere male Sinonimi e contrari afoghilare, contularjare, crastulai, criticai, lorodhare Frasi sa zente si giudigaiat issa etotu ◊ dare consizos gratis, giudigare sunt a betada de manu de sas pessones: però àtera cosa est s'operare! (Z.Zazzu)◊ Cristus at a torrai po giudicai bonus e malus ◊ si giudichendhe ant fatu su giustu, chi los azuet Santa Malgarida! (Piredda)◊ su trebballu nostu no est de giudicare is poesias, ma de dhas fàere connòschere 2. s'est citia po no dha giuricai sa genti ◊ a giuricai no bandat bèni, ca seus totus pecarois ◊ cussa at a portai su priogu a genugu, ma est sempri giurichendi! Etimo itl. Traduzioni Francese juger, censurer Inglese to judge, to censor Spagnolo juzgar, censurar Italiano giudicare, censurare Tedesco urteilen, beanstanden, kritisieren, rügen.

«« Cerca di nuovo