atrevíre, atrevíri , vrb: atrivire,
atriviri Definition
tènnere su coràgiu, pigare s’alidantza de fàere ccn. cosa difícile, cun arriscu; betare is manos apitzu po iscúdere, fàere gherra a unu
Synonyms e antonyms
acèrriri,
afrontí,
aprontai 1,
arriscai,
infíere,
isprontiri,
tramesare
| ctr.
timire
Sentences
a custa averténtzia mi atrivu ca gei iscís chi tengu sustàntzia ◊ no ti atrivas a tocare cussa criadura ca mi ponzo in mesu deo! ◊ su margiani si est atreviu candu in is brebeis mancaiant su meri e is canis! ◊ po s’arrespetu chi teniat a su meri, Barore no si fut atriviu a dhi nai ca no
2.
unu pópulu s'at a atriviri a un'àteru pópulu, unu regnu contras de un'àteru ◊ si fuant atrivius contras de issu, dh'iant bogau a foras ◊ ant a benni in mesu de bosatrus e s'ant a atriviri coment'e canis
Etymon
ctl.
atrevir-se
Translations
French
oser
English
to dare
Spanish
atreverse
Italian
osare,
azzardarsi
German
wagen,
sich erkühnen.
